Batı Balkanlar 2012

 

Rota:

Rotamız Bulgaristan, Yunanistan, Makedonya, Kosova, Karadağ, Hırvatistan, Bosna&Hersek, Slovenya ve son olarak İtalya Venedik. Eşlerimizi yaklaşık 3.000 km lik yolculukları sonrasında  Venedik’te bir gün konaklayıp MarcoPolo Hava limanından TR’ye uçuracağız. Bu onlar için test niteliğinde uzun soluklu bir gezi olacak. Başarırlar ise yeni planlarda ve daha uzun rotalarda arkamızda yerlerini alacaklar, başaramazlarsa kısa koşular onları bekliyor. Biz ise eşlerimiz sonrasında biraz daha farklı rotadan yine motorlarımızla geri döneceğiz. Toplamda 11 Ülke 15 günde 5.500km yol yapmayı hedefliyoruz.

 

Yolculuk Ekibi ve Motorlar:

Ben Ahmet eşim Fatma ile (Yamaha XT660Z Tenere)

Gürkan Coşkuntuna eşi Onur ile birlikte (Yamaha XT660Z Tenere)

Zeki Kocakulak eşi Nimet ile birlikte (Yamaha XT660R)

 

Hazırlık:

Yolculuk hazırlığı için çok fazla bir şey yapmadık, Motorların periyodik bakımları yaptırıldı ve birde motorlar aşırı yüklü olacağından ve Asfalt ağırlıklı bir tur olacağından off-road lastikleri sökülüp yerlerine 3 motorda da ContiEscape takıldı. Navigasyon için telefonlarımızı kullanmayı düşündük ve tüm Balkan haritalarını indirdik fakat telefonların fazla ısınıp en önemli kavşakta kendini korumaya alması riskine karşı ödünç bir Garmin GPS ile çözümü sağlamlaştırdık. Birde popomuz yanmasın, terlemesin diye 3 motorun koltuğuna da Edirne’de birer kuzu postu diktirdik. Batı Balkanlar için “Lonely Planet” ı da unutmadık.

Belge olarak yaptığımız hazırlık ise sadece Yeşil Sigorta almak oldu. 15 Günlük bedeli 75€ olması gerektiğini okumuştum internet te tramer in sitesinden fakat 1 aylık aynı fiyata yaptılar. Tüm Balkanlarda ve Avrupa ülkelerinde. Yalnız bir sorun var bu belgede Sırbistan’a çift yıldız ile not düşmüş ve bu notta “Karadağ ile birlikte Sırbistan’ın kontrolü altında bulunan tüm ülkelerde geçerlidir” demesine rağmen Kosova bunu kabul etmeyip sınır geçişinde bizden +15€ aldılar ve bir adet Yeşil Sigorta düzenlediler (15 Günlük). Uluslar arası ehliyeti sadece Yunanistan Türkiyeden girilen İpsala ve Pazarkule kapılarında soruyor. Girişi Bulgaristan’a yapıp sonrasında en yakın kapıdan Yunanistan’a girdik, 300 TL cebimizde kaldı.  Hepimizde yeşil pasaport olduğundan vize problemimiz olmadı.

1.      Gün Edirne-Thermes

Kapıkuleden 4-5 kontrol sonrasında Ülkemiz bizi çamaşır sulu bir uğurlama ile yolluyor. Bir sonraki kontrol için kasklarımızı da çıkarmış kolumuza takmıştık ağzımız gözümüz fıskiyeden gönderdikleri dezenfektan içinde kaldı. Sonraki 11 ülke geçişinde böyle bir şey ile karşılaşmıyoruz bazı kapılarda kaskımızı bile çıkartmadan ve sadece 1 kişinin evrek kontrolü ile geçiyoruz hudut kapılarını.

Bulgaristan’a giriş amacımız Ehliyetsiz Yunanistan’a geçmek olduğundan Kırcaali üzerinden Zlatograt-Xanthi arasındaki sınır geçişini kullanıyoruz. Zlatograt’a kadar Bulgaristan’ın en kötü şehir ve kasabalarından geçiyoruz. Smolyan a yakın sınır bölgesinde görüntü değişmeye başlıyor, daracık dağ yollarından tütün bahçelerinin arasından Yunanistan’a giriş yapıyoruz. Bu kapı haftasonu Bulgaristan’dan Yunanistan’a denize gidenlerden dolayı kalabalık oluyormuş geçiş için hafta içini tavsiye ediyorlar. Kapıda tek kontrol var ve bekletmeden geçiriyorlar.

Eşlerimize motor pantolonlarının altına şort giymeleri tavsiyesinde bulunmuştum. Sokak ortasında bile soyunup 2 dk. da şort terlik tshört combinasyonuna geçebilecektik sıcak yaz günlerinde ama onlar bunu abartıp her fırsatta karpuz yerken bile kullanmaya başlayında bende dayanamadım fotografladım.....Ama nimet te ayıp etmiş şimdi diymi yani....




İlk gün çok zaman kaybettiğimizden hedefimiz olan Kavala yerine sınır sonrasındaki kaplıcaları olan Türk köyü Thermes te kalmaya karar veriyoruz. Thermes te açık hava kaplıca havuzları var ve kişi başı 10€ ya kalabiliyorsunuz. Yunanistan da yemek porsiyonları bize göre biraz fazla o yüzden ortaya bir şey söylerken hep bir yada iki eksik söylemek gerekiyor. Tıka basa doyuyoruz yiyemediklerimi de paket yaptırıyoruz kişi balı 8€ ya. İçecek olarak ise her gittiğimiz bölgede o yöreye ait bira söylüyoruz. Gezi bitene kadar bir sürü farklı bira tatmış olacağız.

 

2.      Gün Thermes-Ohrid

İlk günden eklenen +50km nedeniyle biraz seri hareket ediyoruz. Kavala’yı tepeden seyrettikten sonra marketten yaptığımız alışveriş ile çimlerde oturup Trangia setimde hazırladığım çay ile kahvaltı yapıyoruz. Nutella Avrupa ülkelerinde  TR den çok farklı bir tat. Yanımızdan hiç ekşit etmiyoruz Nutellamızı bitince yeniliyoruz hemen. Kahvaltı sonrası ilk durağımız Selanik Atatürk’ün evi. Ev bu yaz yapılan restorasyon çalışmaları nedeniyle kapalı bizde karşısındaki kafeden izliyoruz evin sokağa bakan tarafını.

 Dağ yolları dar ama çok keyifli. Xanti içinden geçiyoruz. Kavalayı tepeden seyredeceğimiz bir yerde mola veriyoruz.
 

 

Ağaşta asılı bir bayan külotu dikkattimi çekiyor, akşam iş bittikten sonra unutmuş giymeyi altına....deniyorum bana da oluyor ama tanga tercih etmiyorum kıçımın arasına giriyor.....Forografa baktımda çok ta farkedilmiyor, Yamaha pantolonunun tam da orasında zaten siyah bir bölge var pantolon üzerine don giymiş kadar oluyoruz.

 




Sonrasında otobanı fazla kullanmamak ve köylerden geçmek için ana yoldan sapıp Yunanista-Edessa üzerinden sınır kapısına ilerliyoruz. Bitola üzerinden de geceleyeceğimiz Ohrid’e ulaşıyoruz. Bitola-Ohrid yolu çok keyifli. Bu gün yaptığımız km fazla olduğundan biraz geç ulaşıyoruz ama yinede mayolarımızıgiyip Kale içindeki Arnavut kaldırımlı taş binaların arasından kıyıya ulaşıyoruz. Suya girmeyi hepimiz seviyoruz iki de iki yapmış oluyoruz. Kafede yine lokal biralarımızı alıp kalacağımız bahçeli evimize dönüyoruz. Kişi başı10€, motorlar bahçede güvende ve bahçede bir sürü meyve var. Bir elimiz çantaları boşaltırken diğer elimiz şeftali ağacında sürekli. Akşam trafiğe kapalı olan merkezdeki caddede yemeğimizi alıyoruz. Yine tıka basa yiyor içiyoruz 7-8€ ya.






 

3.      GÜN Ohrid-Prizren

Bu bölgenin börekleri muhteşem dediler. Sabah fırından aldığımız 3-5 çeşit börek ile birlikte hazırladığımız kahveli çaylı kahvaltımız sonrasında yine yola çıkıyoruz.

 

 

 

Rotamız Kuzeyde Mavrovo ulusal parkın içinden geçerek Tetovo, Vardar ovası üzerinden Kosova’ya girmek.

 

 

 

Kosova sınır kapısında sigorta için bizden 15€ istiyorlar itirazlarımız fayda etmiyor ve 15 günlük sigortalanıyoruz. Ohrid de uyarılmıştı Kosova yollarının kalitesinin düşük ve tehlikeli olduğu konusunda ve girer girmez bunu fark ettik. Yolun üzerindeki toz tabakasından dolayı virajlarda motoru çok fazla yatırmamama rağmen motorun kaydığını hissetmeye başladım. Karşımıza 60-70cm çapında bulunduğumuz şeridin tam ortasında bir çukur çıktı ki birimiz girseydik kesin lastiği yarabilirdik. Ve beklenen oldu çok düşük hızlarda olmamıza rağmen keskin bir virajda Gürkan motorunu yatırdı. Küçük bir iki çizik dışında bir şey olmadı. Etraf toz kaplı olduğundan arkadaşlarımızda tozlar içinde kaldılar. Elbiseler görevini yapmış ve darbeleri emmişti. Toz bulutunun içinden çıkmış gibiydiler. Motorda ise bir iki küçük çizik ve sinyal camındaki kırık tan başka bir şey yoktu. Bu durum bizi biraz etkiledi. Karadağ’a kadar olan kısmında bu şekilde tehlikeli olabileceğini düşünerek rotamızı Arnavutluk’a çevirme kararı aldık. Bu karar ile birlikte Karadağ daki iki kanyon geçişi Tara ve Piva sonraki gezilere kalmış oldu. Sharr dağları milli parkı içinden geçerek Prizren ve otobandan Arnavutluğa en kısa yoldan Dalmaçya kıyılarına ulaşacaktık. Sharr dağları muhteşem, 1500 rakım üzerinde donmaya  başlıyoruz bir anda. Dağın zirvesinde yeni yeni yapılan ve inşaatı devam eden otel-Pansiyonlar var ama biz hiçbirinde yer bulamıyoruz. Yoğun bir talep var bu bölgeye. Daha aşağılarda 600 rakımlarda bir yer bulup geceliyoruz. Zeki ve Nimet 20km geride bulduğumuz tek odada kalmayı tercih ediyorlar. 1500 metre yükseklikte uyumanın keyfini yaşıyorlar.

 

4.      GÜN Prizren-Sveti_Stefan

Sabah erken kalkıp muhteşem vadilerin içerisinden Prizrene giriyoruz kahvaltımızı yine bir börekçide yapmadan yola çıkmıyoruz. Börekçi Samsunspor’un kaza yaptığı dönemde Antrenör olan kişiye ait. Kazanın olduğu hafta tatil için memleketine gelmiş ve şu an hayatta. Yardımcı antrenörü ise o kazada hayatını kaybetmiş. 

Kahvaltı sonrasında yeni acıkan otobandan sınırı geçip biri karpuz-peynir ziyafetli iki mola ile Karadağ’a giriyoruz. Arnavutluk planımız olmadığından transit geçiyoruz bu ülkeyi. Adriyatike kıyısı olmasına rağmen bir türlü kavuşamıyoruz. Sınır geçişi sonrasında ufuk bir Navigasyon hatası ile  daracık dağ yollarından Adriyatiki seyrederek paralel bir şekilde ilerliyoruz. Sonunda bir yol bulup sıfıra iniyoruz. Yollar çok kalabalık ve trafik yavaş ilerliyor sıcak ta çok fazla hissediliyor böyle bir durumda. Bizde Kotor da kalmak yerine daha denizine grip yola devam etmeyi düşündüğümüz Sveti-Stefan da kalmaya karar veriyoruz ve gezinin üçüncü en pahalı konaklamasını yapıyoruz kişi başı 15€. Burası Turistik ve çok dar alana sığdırılan bir yer olduğundan fiyatlarda yüksek.

Size tavsiyem benim de planımda olan uygulayamadığım şeyi yapmanız yani burada zaman geçirip denize girip bir sonraki kıyı kasabası olan Budva’da kalmanız. Budva fiyatları çok daha uygun ve gece hayatı çok daha renkli. Sveti-Stefan da araçla plaja inmek sıkıntılı ve park ücreti alıyorlar çok dar bir yoldan inildiğinden otobüsler ise daha yukarda park ediyor ama motorla plaja kadar inebiliyorsunuz ücretsiz de park edebiliyorsunuz motorunuzu. Hemen hazırlanıp denize giriyoruz. İçerisinde taş binaların olduğu otel olarak kullanılan küçük adanın etrafını şnorkel ile yüzerek turluyoruz muhteşem balıklar görüyoruz. Bu bizim Adriyatik kıyısındaki ilk suyla buluşmamız. Akşam kaldığımız Pansiyonun Adayı çok net gören terasında makarna partisi veriyoruz. Yakındaki marketten malzemelerimizi alıp Pansiyonun mutfağında pişirip yine marketten aldığımız 2,5 litrelik yerel Karadağ birası ile masamızı donatıyoruz. Çok keyifli bir akşam geçiriyoruz.

 

5.      GÜN Sveti_Stefan-Dubrovnik

Planımız Kotor’u gezmek sınırı geçip Hırvatistan girerek Dubrovnik’i tepeden izlem için hava kararmadan merkezden Teleferik in çıktığı Bosanka tepesine motorlarla çıkmak. Çetinje üzerinden muhteşem virajlı bir dağ yolundan inmeyi planladığım Kotor’a sahilden tünelden giriş yapıyoruz. Tünelde bir aracın arıza yapması ile oluşan trafik te motorlu olmamız bizi fazlasıyla mutlu ediyor. Hiç durmadan yolumuza devam edebildik. Tünel çıkışında ise arkasındaki dimdik dağa yaslanan Kotor bizi karşılıyor ama yağmurla birlikte. Temmuz ayında geziyi yaptığımız ve bizden önceki arkadaşların da uyarıları sonrasında ne mont içliklerimizi nede dış yağmurluklarımızı almamıştık.

 

Ama motorun yağmurluğunu almıştım ve motoru örtüp eşyalarımı da onun içine koyup Kotor’u keşfetmeye başladık. Kale içine yerleşmiş olan eski Kotora daracık bir kale kapısından giriyoruz ve şakır şakır yağan yağmur altında dar sokaklarında dolaşıyoruz. Her taraf küçük dükkanlar, sokak kafeleri ve lokantalarla dolu. Gelmeden yaptığım araştırmalarda aldığım tavsiye üzerine deniz ürünleri (biz ona börtü böcek diyoruz) yapan restoranı arıyoruz ve yağmuru da fırsat bilip uzunca bir süre kalamar ve karideslerimizle keyifli anlar yaşıyoruz. Diğer yemeklere göre biraz fiyatı yüksek olabilir fakat bu fiyatlara TR de bu ürünleri yiyemeyiz. Açlığınızı daha ucuza giderebileceğiniz her tarafta dilim pizza yapan bir sürü  pastanede var.




Artık yavaş yavaş Hırvatistan’a yaklaştığımızdan dondurmaların  tadına da bakmaya başlıyoruz.

Yağmur diniyor ve Kotor’un etrafını uzun yoldan keyifli bir şekilde dolaşarak sınırı geçip Dubrownik tepesi seyir noktasına ulaşıyoruz.







 

 

Buradan Dubrovnik görüntüsü ve Adriyatik gerçekten muhteşem. Gezinin en pahalı konaklamasını gerçekleştirmek üzere birkaç pansiyon ve oda soruyoruz. Hosteller bile kişi başı 20-25€. Çok güzel bir villa da bir süit bir de oda alıyoruz toplamda 180€, kişi başı ise 30€ ya kalmış oluyoruz. Odalar çok lüks ve konforlu ama biz her zaman olduğu gibi kendimizi biran önce dışarı atmanın peşindeyiz. Eşlerimiz çok yorulmuş olacaklar ki uyuya kalıyorlar biz ise sokaklardayız. Gece kale içinin kapalı olacağı düşüncesi ile dışarda bir yerde oturup biralarımızı yudumlayıp gece yarısı otele dönerken kale içinin açık olduğunu ve aslı hareketin orada olduğunu fark edip Gece ikiye kadar dolaşmaya devam ediyoruz. Aslında bu tip şehirleri gece gezmek en güzeli. Gündüz sıcakta dolaşmak ve binaları fark edebilmek çok kolay değil. Gece ise binalar ışıklandırıldığından çok daha keyifli oluyor. İlk dondurmamızı alıyoruz, porsiyonlar inanılmaz tadı ise muhteşem.
 

 

6.      GÜN Dubrovnik-Mostar

Sabah standart market alışverişi sonrası hazırladığımız ton balıklı sandviçlerimizi götürüp kahvelerimizi içip yola çıkıyoruz. Önce Hırvatistandan çıkıyoruz ve sadece 5-6 km için Bosnaya giriyoruz. Burası Bosnanın Adriyatik e açıldığı tek liman. Ama buradan Mostar’a geçiş yok ve 5km sonra Bosnadan çıkıyoruz, Hırvatistana giriyoruz ve yaklaşık 20km sonra Metkoviçten tekrar Bosnaya giriyoruz. Balkanlarda seyehat sırasında sınır geçişleri otoban giriş çıkışları kadar çok normal gelmeye başladı bize. Motosikletin avantajınıda kullanarak birçok yerde sıraya girmeden en öndeki aracın hemen arkasına geçip kontrollere girmeyi alışkanlık haline getirdik.

 






 

Bu rota üzerinde 2 nokta var görmek istediğimiz. Birincisi Pociteli köyü. Burası taştan evlerin olduğu dik bir yamaca konuçlanmış Neratva nehir manzaralı çok güzel bir köy. Dünya mirası olarak biliniyor ve koruma altında. Evlerin çatıları yassı taş bloklardan yapılmış (Dalmaçya kıyılarında birçok yerde bu şekilde). Binada taştan olunca ortaya güzel bir eser çıkıyor bence.

 

 

Köyün en yüksek noktasındaki kulenin tepesine kadar çıkıyoruz. Hem köy hemde Neratva oradan harika görünüyor. Neratva nehri çok berrak ve koyu yeşil renkli görünüyor.

Sonraki durağımız Buna nehrinin çıktığı kaynağa gidiyoruz. Burası Mostar a 10-15 km mesafede Havalimanının Doğusunda kalıyor. Bunayı takip ettiğinizde ulaşıyorsunuz. Su dik bir yakalık dibindeki mağaranın içerisinden çıkıyor. Yöredeki gençler isteyenleri botla mağara içerisinde kısa bir tur yaptırıyorlar.





 

Mostarda kalacağımız yer belli daha önce giden arkadaşların tavsiye ettiği garajı olan ve Köprüye 150m mesafede çok farklı oda imkanları sunan bir Pansiyon Lejla Pansiyon. Geceliği 10€ kahvaltı dahil kaldık. Çadırdan sonraki turun en ucuz konaklamasıydı. Köprü ve etrafı tamamen restore edilmiş. Ama arka sokaklardaki bir çok tarihi bina sırasını bekliyor. Hala binalarda kurşun delikleri var. Köprüyü geçip nehir kenarına iniyoruz. Ayağımızı Neratvanın berrak yeşil sularını sokuyoruz. Köprünün kalıntıları büyük taş blokları hala nehir kenarında dağınık olarak duruyor. Blokları incelediğimizde eski köprünün daha sağlam ve daha güzel bir yapı olduğunu anlayabiliyoruz. Köprü tamamen yeni malzemeler ile yapılmış. Köprüden para karşılığı atlayan oluyor dediler ama biz rastlamadık. Etraftaki reklam panolarında Ağustos ayında yapılacak atlama olimpiyatları dikkatimizi çekti.

İşte 10 numara bir fotoğraf......

 

Akşam yemeğimizi köprüye yakın yüksek bir tepede atılan havai fişek gösterisi altında köprü manzaralı bir lokantada yiyoruz. Akşam 8-9 gibi gezdiğimiz ara sokakların birinin Açıkhava barına dönüştüğünü fark ediyoruz. Akşam canlı müzik varmış ama biz canlı müziği köprünün serin taşları üzerine yayılarak uzaktan dinliyoruz. 

 

7.      GÜN Mostar-Split

Bu günkü hedefimiz Hırvatistanın en güzel şehirlerinden biri olan Split. Mostar’dan çıkıp sınır geçişi sonrasında denize girmek için Podgorka denilen bir yerde denize en uzak noktadaki bir noktayı seçip. Motorları ve elbiselerimizi kilitleyip zeytin ağaçlarının arasından plaja iniyoruz. Yaklaşık 1 saat sonra geri döndüğümde ise Kaskımın yerinde olmadığını fark ediyorum.  Eşimin ve benimki aynı kask kilidi ile bağlıydı. 3mm kalınlığındaki çelik teli kesmişler ve sadece benimkini alıp kaçmışlar. Telli olan kask kilitleri  bence sadece kalabalık yerlerde işe yarıyor tenha yerlerde icabına hemen bakıveriyorlar. 50 TL lik Abus kask kilidi yerine 5-10 TL lik uyduruk bisiklet kilidine taksaydım 1300TL değerindeki çok severek kullandığım Arai Tour X3 kaskım çalınmayacaktı. Polise gittik ve ifade verip rapor tutturduk ama bir haber yok henüz. Split’e kadar yaklaşık 70-80 km kasksız gitmek zorunda kaldım.






 

Split güzel bir şehir. Gece ışıklar altındaki şehir sokaklarında dolaşmaktan çok keyif aldık. Her köşede canlı müzik, çeşitli gösteriler var ve sizi hiç rahatsız etmiyor.

 

8.      GÜN Split-Plitvicka Milli Parkı

Sabah ilk işimiz bir kask satın almak. Büyük bir Yamaha bayii buluyoruz. Mağazadaki tek güneşlikli kask Airoh S4 ve bedenide “S” tam bana göre 150€ verip alıyorum hemen. Tax free belgesi doldurtuyorum yaklaşık 30€ vergiyi geri alabilmek için. Hava hudut kapılarında olduğu gibi  kara hudut kapılarında direkt olarak vermiyorlarmış bu parayı. Sınır geçişinde kaskı, belgeyi ve  ülkeyi terk ettiğini ifade edip belgenin bir köşesine onay niteliğinde bir damga ve imza vurup size geri veriyorlar. Paranızı nasıl alacağınıza gelince ise aynı mağazaya 6 ay içerisinde gidip alabiliyormuşsunuz.

Mağazadan ayrılıp yola çıkıyoruz 70-80 km sonra kafamda inanılmaz bir ağrı ve durup kaskı çıkartıp rahatlıyorum. Kask benim kafa ölçümde olmasına rağmen şakaklarımdan bir müddet sonra sıkıyor. 5-10sn sonra geri taktığımda ağrı falan kalmıyor. Her 70-80km de bir nereye denk gelirse artık otoban motoban durup 5-10sn sonra geri takıyorum kaskımı. Bu şekilde 3 gün daha idare etmek zorundayım sonrasında eşimin kaskı ile devam edeceğim yola.

Plitvicka milli parkı harika bir yer. 10’larca göl ve şelale var etrafta. Tamamını en hızlı bir şekilde dolaşabilmeniz için min. 3 saate ihtiyacınız var, isterseniz tüm gününüzü de içeride harcayabilirsiniz.  Park içerisinde 2 kez otobüs ve bir kez de bot kullanmak zorunda kalıyorsunuz.  Bölgenin bir parçasını pas geçmemize rağmen 3,5 saatte zor çıktık parktan hava kararmıştı artık.

Gece konaklamak için parkın hemen çıkışındaki şahıs evlerinden birinde oda buluyoruz. Gecelik 25€ ya odamıza yerleşiyoruz.

 

9.      GÜN Plitvicka-Bled

Sabah erken kalıp yol alıyoruz yolumuz uzun ama otoban destekli. En kısa rotadan Slovenyaya giriyorum. Slovenya her köşesi yemyeşil olan bir ülke, geçtiğimiz köylerdeki bahçeli kartpostal gibi.

Köy yolları otoban kalitesinde. Sonunda Bled e ulaşıyorum ve hemen kendimi göle atıyorum. Bled’i Abant gibi bir göl olarak düşünmüştüm ama etrafını turlayınca insanların yaz kış kaldıklarını fark ettim. 



 

Sonuçta başkente çok yakın bir bölge ve otobanın kıyısında. Bled sonrasında biraz daha kuzeye çıkıp Avusturta sınırından geçen ve Slovenyayı İtalyaya bağlayan yola çıkıyoruz. Avusturya’nın Villach şehri sadece 15-20km uzakta ama zaman kalmadı gece konaklamamız ve eşlerimizin son günü olan ertesi gün Venedik te olmamız gerekiyor. Geceyi Kuzey de İtalyan sınırında en son yerleşim yerinde kişi başı 20€ ya yine bir şahsın kiraladığı evindeki çatı katı odasında geçiriyoruz.





Buradaki dağlar Alplerin simülasyonu niteliğinde. Bembeyaz kayalardan akan sular ise berrak. İnsanın kafayı sokup içesi geliyor. Odaya yerleştiğimizde artık hava kararmıştı, çok sakin bir yerleşim yeri olduğundan gece in cin top oynuyor.

Kısa bir yürüyüşle bir bara gidip biramızı yudumlarken olimpiyatları izliyoruz.

 

 

10.   GÜN Bled-Venedik

Eşlerimizin beklediği gün geldi. Motor üstünde 3.000 km ve Venedik turundan sonra Uçakla geri dönüş. Slovenya İtalya arasında sınır yok.  Venedik’e kadar otoban kullanıyorum 16€ tutuyor, en pahalı otoban İtalya da. Ayrıca İtalya diğer ülkelere göre pahalı. Öncelikle Venedik’e en yakın olan Mestre deki tren garına yakın bir yerde çok ta lüks olmayan geceliği 55€ ya oda tutuyoruz. Hazırlanıp trenle bir durak sonra aynı zamanda son durak olan Venedik te iniyoruz.  Otelden aldığımız Venedik haritasına göre o kanal senin bu gondolcu benim dolaşıyoruz. En büyük Meydan olan San Marco ya kadar gidip geri dönüyoruz. Her sokak birbirine benziyor. Gondolcuların daracık köşelerden tek kürek ile ve ayaklarını duvarlara sürterek ama birbirlerine hiç çarpmadan nasıl geçtiklerini seyrediyoruz.

 

11.   GÜN ve Dönüş Venedik-Türkiye

Eşlerimiz için Venedik-Türkiye ama bizim için yolculuk geri dönüş te olsa devam ediyor. Sabah 12:05 uçağı için 10:00 da havalimanında eşlerimizin eşyalarını un çuvallarına doldurarak onları pasaport kontrolünde uğurluyoruz. Gerçekten önemli bir aşama kaydettiler, 3.000km ve hiç durmadan günde ortalama 300km seyahat ederek bundan sonraki turlarda yerlerini garantilediler.

Biz ise İtalyada fazla kalmadan geri dönüşe geçtik ve Sırbistan üzerinden Gurbetçilerimizin kullandığı otobandan geri dönüşe geçtik. Artık daha hafiflemiş ve gece kalacak yeri çok fazla düşünmeden yol alabiliyorduk. Yanımıza dönüşte çadırda kalabilmek için malzemelerimizi 10 gün boyunca çantalarımızda taşımıştık ama sadece 1 gece çadır kurabildik.  Ertesi gün Belgrad’a ulaşıyoruz. Belgrad’ın Kale Meydanı mükemmel manzaralı tepede bir yer. Akşam tüm geçler içecekleri ile birlikte buraya akın ediyor ve surlarında oturup ayaklar altındaki Belgrad şehir manzarasını izliyorlar. Bize de onlara katılıp gece yarısına kadar kale içerisinde surlara uzanıp sohbet ediyoruz. Geceyi kişi başı 15€ ya Merkezdeki bir Hostel de geçiriyoruz. Ertesi gün hedefimiz Bulgaristan da Edirne’ye yakın bir bölgece konaklamak. Sofya girip biraz şehir turu yapmak istiyoruz. Ama bir türlü şehir meydanını bulamıyoruz. En sonunda sormaya karar veriyoruz “City Centre” nerede diye ve GPS imizde o noktayı işaretliyorlar. Bazı ışıklarda 10-15 er dk bekleyerek ulaşıyoruz “City Centre” ye ama burası merkez falan değil bir alışveriş merkezi arkadaş bizi ismi “City Centre” olan alışveriş merkezine göndermiş. Pes ediyoruz ve bir yerde kahve içtikten sonra yola devam ediyoruz. Sofya sonrası yağmur bizi ara ara yokluyor ama Plovdiv’e 100km kala yolda yakalanıyoruz ve donumuza kadar ıslanıyoruz. Yağmur çarptığında parmaklarımızı acıtıyor. Ensemden yavaş yavaş sular sırtıma akmaya başlıyor ama biz yola devam ediyoruz en son bir benzinlikte durup ayaklarımıza poşet bağlayıp yola devam ediyoruz. Plovdiv’de bir otele yerleşip ıslak eşyalardan kurtuluyoruz.

Plovdiv güzel bir şehir. Bulgaristanın birkaç büyük şehirlerinden biri ve Edirne’ye 160km mesafede. Pomporova kayak merkezi Plovdiv’e 1 saat uzakta. Birçok ünlü markanın devasa satış mağazalarını görüyoruz. En çok bizi ilgilendiren ise Bisiklet ile ilgili fabrika ve aynı binada bulunan satış mağazası. Bir kaç tanıdık bisikletin kadrosu bu fabrikada yapılıyor. Bazı ürünler Türkiye satış fiyatının çok altında. Biraz alışveriş yapıp yola koyuluyoruz. Plovdive  1 gün ayırabilirsiniz.

Kapıkule de Bulgar topraklarını 1 görevli kontrolü ile terk ediyoruz ama Türkiye tarafındaki 6 kontrol noktasından sonra ülkemize girebiliyoruz. İlk mola Edirne ciğercisi. Otoban kenarında pişirdiğimiz kahve sonrasında sadece benzin molaları ile Akçakoca’ya sabah 02:30’da varıyorum.

Balkanlar turumuz ciddi bir problem olmadan tamamlanmış oldu. Yeni rotalar için çalışmalar başladı bile…